Η Εκδρομή στην Πάρνηθα

Την  Τετάρτη   30/05/2012  με  αφορμή  το  πρόγραμμα  της  περιβαλλοντικής  εκπαίδευσης,  κάναμε  μια  εκδρομή  στην  Πάρνηθα.

 Ξεκινήσαμε από το σχολείο μας στις 8:20 πμ. και έπειτα από μια υπέροχη διαδρομή, με πολλές στροφές φτάσαμε στην Πάρνηθα!

 Σκοπός μας ήταν να «κατακτήσουμε» την κορυφή  του βουνού. Προχωρώντας μέσα από ένα όμορφο μονοπάτι,  φτάσαμε στην  «Πηγή της Κορομηλιάς», όπου και κάναμε την πρώτη μας στάση. Συνεχίσαμε προχωρώντας μέσα σε ένα μαγευτικό τοπίο , με πολλά φυσικά εμπόδια  αλλά παρόλα αυτά καταφέραμε και φτάσαμε στο Φλαμπούρι  δηλαδή μία από τις  κορυφές του βουνού.

Εκεί μας υποδέχτηκε  μια περαστική μπόρα . Όταν σταμάτησε η βροχή πήραμε το δρόμο της  επιστροφής. Ο δάσκαλός μας ,ο κύριος Μιχάλης , ήταν πρωτοπόρος . Προχωρούσε μπροστά  με κέφι και χαμόγελο οδηγώντας το τμήμα μας . Τραγουδούσε μαζί μας και όλοι νιώθαμε σαν την παρέα των παιδιών στα «Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου!

Ώσπου το τραγούδι σταμάτησε γιατί άρχισε η βροχή. Οι  δάσκαλοί μας  ,  μάς   είχαν φορέσει αυτοσχέδια  αδιάβροχα. Στο τελευταίο ανηφορικό κομμάτι της διαδρομής η βροχή δυνάμωσε και άρχισε το χαλάζι ! Οι δάσκαλοι έγιναν μούσκεμα αλλά για εμάς τα παιδιά η περιπέτεια  ήταν αξέχαστη!!!

Μπαίνοντας στο πούλμαν φορέσαμε στεγνές μπλούζες και αποχαιρετήσαμε το βουνό.

Η εκδρομή μας αυτή θα μας μείνει αξέχαστη  γιατί βρεθήκαμε στο βουνό το γνωρίσαμε από κοντά και το αγαπήσαμε!

                          Στέλιος Π. Ε1

Απαιτούμενος εξοπλισμός στο βουνό

Την Τετάρτη 30 Μαϊου ,έχει προγραμματιστεί εκδρομή περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης και ορεινής πεζοπορίας στον εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας. Με αυτόν τον τρόπο θα ολοκληρωθεί και η πορεία του προγράμματός μας ένα πρόγραμμα που ξεκίνησε τον Δεκέμβριο και έφτασε στην τελική πορεία του τώρα. Σκεφτήκαμε να παραθέσουμε και στο ιστολόγιό μας τον απαραίτητο εξοπλισμό που πρέπει να έχει ένας πεζοπόρος στο βουνό (προσοχή:η σχολική εκδρομή θα γίνει σε συνθήκες αίθριου καιρού - σε υποψία βροχής θα αναβληθεί - εδώ αναφέρουμε γενικά τον απαραίτητο εξοπλισμό σε όλες τις εποχές )

Α)Σακίδιο πλάτης με φαρδείς ιμάντες ( όχι σακίδιο με κορδόνια ) ,που να περιέχει:
 1) Παγούρι με νερό ενός λίτρου
 2) Αδιάβροχο πανωφόρι τύπου anorak ,νάυλον - στεγανό
 3) Ενα φούτερ ή πουλόβερ (ανάλογα με τον καιρό) για πιθανή αλλαγή
 4) Ένα παντελόνι φόρμας για πιθανή αλλαγή αν χρειαστεί.
 5) Ένα κοντομάνικο φανελάκι για πιθανή αλλαγή
 6) Ένα ζεύγος κάλτσες για πιθανή αλλαγή
 7) Γυαλιά ηλίου ( προστατεύουν από ήλιο ,αέρα ,χιόνι)
 8) Αντί-ηλιακή κρέμα ( κατά την διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών αλλά και στους χειμερινούς .
 9) Χαρτομάντιλα
10) Μία ή δύο σακούλες πλαστικές για σκουπίδια ή άλλες χρήσεις
11) Φαγητό : πχ σάντουϊτς ,ξηρούς καρπούς ,αποξηραμένα φρούτα ,νωπά φρούτα
12) Προσωπικά φάρμακα εάν έχουμε ειδικό ελεγχόμενο ιατρικό πρόβλημα ( π.χ βρογχίτιδα)
 13) Καπέλο για καλοκαιρινές συνθήκες ,σκούφο για χειμερινές
14) Γάντια και γκέτες για χειμερινές συνθήκες και πεζοπορία στο χιόνι.
15) Πυξίδες ,χάρτες ,σφυρίκτρες ,κιάλια κτλ μπορεί να αποδειχτούν απαραίτητα.

 Β)Να φοράμε:
 1) Άρβυλα πεζοπορίας ή αθλητικά παπούτσια
 2) Ρούχα ανάλογα του καιρού

ΠΡΟΣΟΧΗ στα εξής θέματα: 

 α) Στο βουνό κάνει αρκετά περισσότερο κρύο από ότι σε χαμηλότερα υψόμετρα.
 β) Όταν περπατάμε ανεβαίνει η θερμοκρασία του σώματος (βγάζουμε ρούχα)
 γ) Εάν κάνουμε διάλειμμα ξαναβάζουμε τα ρούχα που είχαμε βγάλει.
 δ) Εάν υπάρχει χρόνιο ιατρικό πρόβλημα ή πρόσφατη ασθένεια και πάρουμε μέρος στην εκδρομή  θα φέρουμε σε δύσκολη θέση τον ευατό μας και την ομάδα.
 ε) Αποφεύγουμε το φορτίο περιττών αντικειμένων.

 

Μια ξεχωριστή μέρα για το σχολείο μας αλλά και για το πρόγραμμά μας

Την Τετάρτη 16 Μαϊου ,είχαμε την τιμή να έχουμε στο σχολείο μας τον κ.Χρήστο Μπελογιάννη ο οποίος μας μίλησε για τα ελληνικά βουνά ,για τα αθλήματα βουνού , μας διηγήθηκε εμπειρίες του από το βουνό και απάντησε σε πολλές απορίες μας. Τον ευχαριστούμε πολύ !
Ο Χρήστος Μπελογιάννης είναι Εκπαιδευτής Ορειβασίας και Αναρρίχησης της ΕΟΟΑ από το 1998, Οδηγός Ελληνικών Βουνών, μέλος του ΣΕΟΒ, από την ίδια χρονιά και από το 2005, Διεθνής Οδηγός Βουνού UIAGM. Έχει πολυετή πείρα σε Σχολές Αρχαρίων και Μέσου Επιπέδου, ενώ ταυτόχρονα οδηγεί κόσμο σε βουνά των Άλπεων και των Δολομιτών.
Είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής και κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο στην αθλητική αναψυχή και τις υπαίθριες δραστηριότητες. Διετέλεσε πρωταθλητής και μέλος της Εθνικής ομάδας πάλης για δέκα χρόνια. Διετέλεσε δύο χρόνια τεχνικός σύμβουλος της ΕΟΟΑ στην αγωνιστική αναρρίχηση. Ήταν συνεργάτης για 5 χρόνια του «Εύαθλος», διοργανώνοντας του αγώνες αναρρίχησης με αποκορύφωμα τη διοργάνωση του παγκόσμιου κυπέλλου bouldering στην Κόνιτσα.
Έχει σκαρφαλώσει στις σημαντικότερες ορθοπλαγιές της Ελλάδας, δίνοντας έμφαση στην χειμερινή αναρρίχηση, όπου έχει ανοίξει η επαναλάβει πρώτος τις σημαντικότερες διαδρομές (π.χ. Χορτολάγνος Ultra, Σχίσμα, κ.α.). Έχει σκαρφαλώσει στις Άλπεις, στους Δολομίτες, στη Νορβηγία, στα Ιμαλάια και στην Ιορδανία.
http://www.hmga.gr/association/cv/beloyiannis.htm

Αθλήματα βουνού: ορεινή ποδηλασία

Η συμμαθήτριά μας η Αναστασία μας παρουσιάζει με την όμορφη εργασία της άλλο ένα άθλημα βουνού - την ορεινή ποδηλασία ΟΡΕΙΝΗ ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ

Είμαστε πολύ χαρούμενοι που βλέπουμε ότι το ιστολόγιό μας αρέσει σε σημείο να έχουμε μαθητές από άλλα τμήματα να κάνουν και αυτοί εργασίες με τα θέματά μας. Στην ορεινή ποδηλασία λοιπόν ο μαθητής Παναγιώτης Κ.της Στ τάξης μας έφερε επίσης μια εξαιρετική εργασία Mountain Bike

Αθλήματα βουνού : Σκι

Μια επίσης εξαιρετική εργασία φτιαγμένη σε power point από τον συμμαθητή μας Στέλιο Π. για το ολυμπιακό άθλημα του σκι. ΣΚΙ

Αθλήματα Βουνού : Αγωνιστικός προσανατολισμός (orienteering)

ο συμμαθητής μας ο Στέλιος μας παρουσιάζει το άθλημα του αγωνιστικού προσανατολισμού.

ORIENTEERING

Αθλήματα βουνού - αναρρίχηση

Ο συμμαθητής μας Στέλιος Π. παρουσιάζει το άθλημα της αναρρίχησης στην εξαιρετική εργασία του ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗ

Αναρρίχηση στην Πάρνηθα 

 Στις νότιες περιοχές της Πάρνηθας το έντονο ανάγλυφο δημιουργεί τις χαράδρες της Χούνης και της Αγ. Τριάδας και τον γνωστό βράχο της Βαρυμπόπης. Πιο δυτικά, στο τμήμα μεταξύ της Μονής Κλειστών και του Σπηλαίου του Πανός βρίσκεται το ρέμα της Γιαννούλας, που ξεκινά από την περιοχή της Γκούρας και αφού διασχίσει μία διαδρομή με πολλές εναλλαγές τοπίου καταλήγει στην πεδιάδα του Ασπροπύργου. Το φαράγγι που έχει δημιουργηθεί ονομάζεται φαράγγι του Κελάδωνα και είναι από τα πιο σημαντικά αναρριχητικά πεδία.
Όλες αυτές οι περιοχές είναι ιδανικές για αναρρίχηση και προσφέρουν έντονες συγκινήσεις. Οι περιοχές που χρησιμοποιούνται από τους ορειβάτες και τους απλούς αναρριχητές για την εξάσκησή τους στο βράχο χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Το Άρμα και το Φλαμπούρι ανήκουν στην "Υψηλή Σχολή" και είναι ιδανικές για προετοιμασία αναβάσεων δύσκολου βουνού, ενώ η Πέτρα Βαρυμπόπης ανήκει στη "Χαμηλή Σχολή" και είναι ιδεώδης για εκπαίδευση και προπόνηση μαθητευόμενων αναρριχητών.
 Στις περιοχές αυτές, για πολλά χρόνια λειτουργούν αναρριχητικές σχολές βράχου του ΕΟΣ Αθηνών, αλλά και άλλων Συλλόγων που έχουν αναρριχητικές ομάδες. Εκτός από τα παραπάνω αναρριχητικά πεδία, στην Πάρνηθα υπάρχουν και άλλες περιοχές που χρησιμοποιούνται για αναρρίχηση, όπως το μεγάλο Αρμένι στη Β. Πάρνηθα, η Αλογόπετρα στη Δ. Πάρνηθα, η Κορακοφωλιά, η Πέτρα Εβραίου (Ν. Πάρνηθα) και ο βράχος της Θοδώρας στη Δ. Πάρνηθα.

 πηγή :http://www.parnitha-np.gr/anarrixisi.htm

Αθλήματα βουνού - Ορειβασία

Ο συμμαθητής μας Στέλιος Π.μας παρουσιάζει σε μια πολύ όμορφη παρουσίαση το άθλημα της Ορειβασίας

ΟΡΕΙΒΑΣΙΑ ΣΤΕΛΙΟΣ Π.

Αθλητικές δραστηριότητες στην Πάρνηθα

ΟΡΕΙΒΑΣΙΑ-ΟΡΕΙΝΗ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ

 Η δραστηριότητα αυτή είναι πολύ αναπτυγμένη στην Πάρνηθα. Δύο ορειβατικοί σύλλογοι, αλλά και μεμονωμένοι ορειβάτες, σε συνεργασία με το Δασαρχείο Πάρνηθας, έχουν δημιουργήσει ένα πυκνό δίκτυο καλοδιατηρημένων μονοπατιών, το οποίο καλύπτει όλη την έκταση του βουνού. Πολλά από τα μονοπάτια περνούν μέσα από πηγές, πυκνά δάση και ξέφωτα. Υπάρχει πλήθος επιλογών ανάλογα με την υψομετρική διαφορά που μπορούμε να καλύψουμε (0-800μ.), την απόσταση (500-5.000 μ.) και τον χρόνο (30΄- 6 ώρες) που χρειαζόμαστε. Παράλληλα, στη διαδρομή παρατηρούμε διάφορες ζώνες βλάστησης: τα έλατα, τα πεύκα, τα πουρνάρια, τα κέδρα, τα πλατάνια, τα φρύγανα.
    Τα σημαντικότερα μονοπάτια είναι σηματοδοτημένα είτε με απλά κόκκινα σημάδια στους βράχους και τα δέντρα είτε με κόκκινες ταινίες ή τέλος με ειδικά σημάδια για κάθε μονοπάτι, όπως κόκκινο τρίγωνο, κόκκινο τετράγωνο, κίτρινος ρόμβος κ.ο.κ. Με αυτόν τον τρόπο, ακολουθώντας το ίδιο σχήμα και χρώμα, μπορεί ο ορειβάτης να βρει το μονοπάτι.
   Επιπλέον, υπάρχουν δύο ορειβατικά καταφύγια, το ένα στη θέση Μπάφι που ανήκει στον ΕΟΣ Αθηνών και το άλλο στη θέση Φλαμπούρι που ανήκει στον ΕΟΣ Αχαρνών, όπου υπάρχει δυνατότητα για ξεκούραση και ύπνο. Πληροφορίες : ΕΟΣ Αθηνών τηλ.: 210-3238706 ΕΟΣ Αχαρνών τηλ.: 210-2464666 Συνοπτικά οι διαδρομές που προτείνονται απεικονίζονται στο χάρτη:

Οι σημαντικότερες διαδρομές είναι οι εξής:
 1. ΑΓ. ΤΡΙΑΔΑ - ΣΚΙΠΙΖΑ - ΜΟΛΑ. Ξεκινάει από την Αγ. Τριάδα, ακολουθεί βόρεια πορεία και με ήπιες κλίσεις διασχίζει καμένα και άκαυτα τμήματα του ελατοδάσους του Δρυμού. Διέρχεται από το ύψωμα του Λαγού (1.170μ), την πηγή της Σκίπιζας και καταλήγει στο εκκλησάκι του Αγ. Πέτρου στη Μόλα. Εύκολη πορεία, υπό σκιάν στο μεγαλύτερο τμήμα της και με εξαιρετική θέα προς την δυτική Αττική και την Θήβα. Μέσος χρόνος διαδρομής 2 ώρες.
 2. ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΜΠΑΦΙ - ΚΟΡΟΜΗΛΙΑ - ΣΦΑΚΙΖΑ – ΘΡΑΚΟΜΑΚΕΔΟΝΕΣ. Από το καταφύγιο Μπάφι με Ανατολική πορεία ακολουθούμε για 15 περίπου λεπτά τον περιφερειακό δρόμο προς Μόλα, στη συνέχεια κατηφορίζουμε προς τις πηγές Κανταλίδι και Κορομηλιά και με Νότια πορεία πλέον καταλήγουμε στους Θρακομακεδόνες. Κατά τη διαδρομή διασχίζουμε δάση ελάτης, μαύρης Πεύκης, Χαλεπίου Πεύκης και αειφύλλων πλατυφύλλων. Ποικιλία χρωμάτων και μορφών συνδυασμένη με εξαιρετική θέα προς Ευβοϊκό, Πεντέλη, και Σαρωνικό. Μέσος χρόνος διαδρομής 3 ώρες.
 3. ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΜΠΑΦΙ - ΧΑΡΑΔΡΑ ΧΟΥΝΗΣ - ΘΡΑΚΟΜΑΚΕΔΟΝΕΣ. Από το καταφύγιο Μπάφι ακολουθώντας τη χαράδρα της Χούνης προς Νότο και διασχίζοντας αρχικά καμένα τμήματα του ελατοδάσους και πευκοδάσους στη συνέχεια, το μονοπάτι αυτό περνάει στη βάση των κατακόρυφων βράχων του Φλαμπουριού, όπου φωλιάζουν τα αρπακτικά της Πάρνηθας και καταφεύγουν τα αγριοκάτσικα του δρυμού και καταλήγει στους Θρακομακεδόνες. Είναι το πλέον πολυσύχναστο μονοπάτι της Πάρνηθας. Μέσος χρόνος διαδρομής 2 ώρες.
4. ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΦΛΑΜΠΟΥΡΙ - ΧΑΡΑΔΡΑ ΧΟΥΝΗΣ - ΘΡΑΚΟΜΑΚΕΔΟΝΕΣ. Από το καταφύγιο με Βόρεια πορεία ακολουθούμε τον υπάρχοντα δασικό δρόμο σε μία απόσταση 500 περίπου μέτρων, στη συνέχεια στρίβουμε Δυτικά και κατηφορίζοντας μέσα από το ελατοδάσος συναντάμε το μονοπάτι που κατεβαίνει από το καταφύγιο Μπάφι, το οποίο και ακολουθούμε μέχρι τους Θρακομακεδόνες. Μέσος χρόνος διαδρομής 2 ώρες.
 5. ΑΓ. ΤΡΙΑΔΑ - ΑΥΧΕΝΑΣ ΚΑΜΠΕΡΑΣ - ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΕΡΑΜΙΔΙΟΥ - ΡΕΜΑ ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ - ΜΕΤΟΧΙ. Από την Αγ. Τριάδα ακολουθώντας το δασικό δρόμο προς Φυλή φθάνουμε στον αυχένα της Καμπέρας. Από εκεί με Νότια πορεία φθάνουμε στο εκκλησάκι του Αγ. Γεωργίου και την ομώνυμη πηγή, διασχίζοντας στη συνέχεια το πυκνότατο πευκοδάσος με την οργιώδη υποβλάστηση από κουμαριές, πουρνάρια, μυρτιές, αρκουδόβατα και άλλα είδη της μεσογειακής μακκίας, φθάνουμε στο Μετόχι. Μετά το εκκλησάκι η πορεία γίνεται υπό σκιά. Μέσος χρόνος διαδρομής 2 1/2 ώρες.
 6. ΜΕΤΟΧΙ - ΚΕΡΑΜΙΔΙ -ΤΑΜΙΛΘΙ - ΣΠΗΛΑΙΟ ΠΑΝΟΣ - ΑΡΜΑ - ΜΟΝΗ ΚΛΕΙΣΤΩΝ. Ακολουθούμε την ίδια διαδρομή με το μονοπάτι 5 προς την αντίθετη κατεύθυνση μέχρι το εξωκλήσι του Αγ. Γεωργίου. Κατόπιν με Δυτική πορεία περνάμε την κορυφογραμμή Κορομηλιάς - Καμπέρας και κατηφορίζοντας φθάνουμε στο φαράγγι του Κελάδωνα, όπου βρίσκεται το εντυπωσιακό σπήλαιο του Πανός. Συνεχίζοντας κατεβαίνουμε στη βαθιά χαράδρα και ανηφορίζουμε στην Δυτική πλευρά του φαραγγιού το Άρμα και με Νότια πλέον πορεία φθάνουμε στη Μονή Κλειστών. Για την διάβαση του Φαραγγιού απαιτούνται γνώσεις ορειβασίας. Μέσος χρόνος διαδρομής 4 ώρες.
 7. ΑΓ. ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ - ΤΑΜΙΛΘΙ - ΡΕΜΑ ΜΠΟΝΤΙΑΣ - ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ - ΑΥΧΕΝΑΣ ΠΑΝΟΣ. Από την Φυλή ανεβαίνοντας προς Βορρά διασχίζουμε καμένα πευκοδάση, φθάνουμε στις Λάκες του Ταμιλθιού, περνάμε την κορυφογραμμή, κατεβαίνουμε στο ρέμα της Μποντιάς, ανηφορίζουμε προς τα Πετράλωνα μέσα σε καμένο πευκοδάσος, συναντάμε την πηγή της Αγ. Παρασκευής και συνεχίζοντας φθάνουμε στην ερειπωμένη βίλα του Παπαδόπουλου. Από εκεί ακολουθώντας το δασικό δρόμο που διασχίζει το ελατοδάσος φθάνουμε στον Αυχένα Πανός και την πηγή της Πλατάνας. Μέσος χρόνος διαδρομής 4 ώρες.
 8. ΦΥΛΗ - ΚΕΛΑΔΩΝΑΣ - ΣΠΗΛΑΙΟ ΠΑΝΟΣ - ΑΡΜΑ - ΜΟΝΗ ΚΛΕΙΣΤΩΝ. Από την Φυλή με Βόρεια κατεύθυνση ακολουθώντας την Ανατολική πλευρά του φαραγγιού του Κελάδωνα, συναντάμε την πηγή Ταμίλθι και συνεχίζοντας φθάνουμε στο σπήλαιο του Πανός. Μπροστά μας στέκονται οι κάθετες πλαγιές του φαραγγιού με το άγριο ρέμα της Γιαννούλας να κυλάει ανάμεσά τους. Από εκεί με δυτική πορεία περνάμε κάθετα το φαράγγι, ανεβαίνουμε στο Άρμα και κατηφορίζοντας φθάνουμε στη Μονή Κλειστών. Ανεπανάληπτη η θέα του φαραγγιού. Μέσος χρόνος διαδρομής 4 ώρες.
 9. ΑΥΧΕΝΑΣ ΠΑΝΟΣ (ΠΛΑΤΑΝΑ) – ΛΟΙΜΙΚΟ - ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ - ΒΟΥΤΗΜΑ - ΑΥΛΩΝΑΣ. Από τον Αυχένα Πανός κατηφορίζουμε και φθάνουμε στις Λάκες Λοιμικού, ανεβαίνουμε στον αρχαίο Πύργο Λοιμικού και κατηφορίζοντας και πάλι, αφού περάσουμε τις Λάκες του Αγ. Νικολάου στην Πύριζα φθάνουμε στο δασικό δρόμο του Βουντήματος, τον οποίο και ακολουθούμε προς Βορρά και φθάνουμε στον Αυλώνα. Χαρακτηριστικό της διαδρομής το ήπιο ανάγλυφο και η εξαιρετική θέα από πολλές θέσεις. Εμφανή και εδώ τα ίχνη των ελαφιών στο έδαφος. Μέσος χρόνος διαδρομής 5 ώρες.
10. ΜΟΛΑ - ΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΑΥΛΩΝΑΣ. Από το χώρο αναψυχής της Μόλας με Δυτική κατεύθυνση διασχίζουμε ελατοδάσος, συστάδες αρκεύθων και πυκνό δάσος αειφύλλων πλατυφύλλων και καταλήγουμε στην μεγάλη λάκα της Σαλονίκης. Από εκεί με ΒΔ πορεία περνάμε ανάμεσα στις κορυφές Μύτη και Σκληρό και κατηφορίζοντας στη συνέχεια φθάνουμε στον Αυλώνα. Χαρακτηριστικό το ήπιο ανάγλυφο της διαδρομής και η πλούσια βλάστηση. Εκπληκτική η αρμονία των χρωμάτων της ποώδους βλάστησης στη λάκα της Σαλονίκης. Μέσος χρόνος διαδρομής 3.50’ ώρες.
 11. ΜΟΛΑ - ΠΑΛΙΟΜΗΛΕΣΙ - ΣΦΕΝΔΑΛΗ. Από το εκκλησάκι του Αγ. Πέτρου στη Μόλα ακολουθούμε για 2 χλμ το δασικό δρόμο προς Σαλονίκη και στη συνέχεια με ΒΑ πορεία κατηφορίζουμε παράλληλα προς την κοίτη του ρέματος Παλιομήλεση, περνάμε μέσα από πυκνά δάση ελάτης, πεύκης και αειφύλλων πλατυφύλλων, συναντάμε λάκες, πηγές με θεόρατα πλατάνια και καταλήγουμε στο σιδηροδρομικό σταθμό της Σφενδάλης. Μέσος χρόνος διαδρομής 3 ώρες.
 12. ΜΟΛΑ - ΜΕΣΙΑΝΟ ΝΕΡΟ - ΡΕΜΑ ΓΚΟΥΡΑΣ - ΚΑΤΣΙΜΙΔΙ. Από τον Αγ. Πέτρο της Μόλας ακολουθούμε τον περιφερειακό δρόμο της Πάρνηθας μέχρι την διασταύρωση με το δασικό δρόμο του Μεσιανού Νερού. Από εκεί με Ανατολική πορεία κατηφορίζουμε προς την πηγή της Γκούρας και διασχίζοντας πυκνά δάση ελάτης, πεύκης και αειφύλλων πλατυφύλλων καταλήγουμε στις ταβέρνες του Κατσιμιδίου στη θέση Χάνι. Εντυπωσιακή η παρουσία της άγριας πτηνοπανίδας σε όλη την διαδρομή. Εξαιρετική θέα προς Ευβοϊκό, Μαραθώνα και Τατόϊ. Μέσος χρόνος διαδρομής 2 ώρες.
 πηγή:http://www.parnitha-np.gr/oreivasia_new.htm

Χριστιανικά μνημεία στην Πάρνηθα

Χριστιανικά μνημεία της Πάρνηθας

Τα αρχαία φρούρια της Πάρνηθας

    Η Αθήνα ,για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ,όπως είναι γνωστό ,αποτελούσε αυτοκρατορία και δεν νοείται αυτοκρατορία χωρίς την ύπαρξη αμυντικών έργων για την προστασία της ίδιας της έδρας της ,της πρωτεύουσας.Εάν λάβουμε υπόψη μας ,επίσης,πως όλες οι εισβολές γίνονταν από βορρά ,καθώς η Αθήνα υπερτερούσε κατά πολύ στη θάλασσα,τότε οι πύργοι και οι οχυρώσεις αποκτούν νόημα.Και δεν είναι μόνο αυτοι της Πάρνηθας -οι οχυρές θέσεις του βουνού ήταν στενά συνδεδεμένες με άλλα κάστρα στα δυτικά και βόρεια της Πάρνηθας ,στην Πάστρα ,ή προς το όρος Αιγάλεω ,που συντελούσαν στην αποτελεσματική αμυντική προστασία ολόκληρου του λεκανοπεδίου.
    Σε όλη την Πάρνηθα έχουν εντοπιστεί τα ερείπια 11 οχυρών θέσεων .Έτσι από αρχαιολογικής άποψης ,η Πάρνηθα παρουσιάζει ενδιαφέρον για λατρευτικούς και κυρίως στρατιωτικούς λόγους.
   Τα φρούρια και οι πύργοι- παρατηρητήρια είναι κτισμένα σε υψώματα για τον έλεγχο της περιοχής από απόσταση.Διέθεταν μεταξύ τους οπτική επαφή και επικοινωνούσαν με φωτιές και οπτικά σήματα.Ετσι ,ελέγχονταν οι λίγες προσβάσεις από την Βοιωτία.Μία από αυτές ήταν το οροπέδιο των Σκούρτων ,όπου διασταυρώνονταν τα περάσματα-μονοπάτια από το λεκανοπέδιο ,και το Θριάσιο πεδίο ,στα νότια ,με την Θήβα και τους Δελφούς.
   Από Αθήνα προς Σκούρτα ,στέκει στην περιοχή της Φυλής ,το πλέον καλοδιατηρημένο κάστρο της περιοχής που σήμερα ονομάζουμε "το φρούριο της Φυλής",χτισμένο τον 4ο π.χ. Το φρούριο που φέρει επτά πύργους ,αρχικώς κτισμένο από τους Σπαρτιάτες για τον αποκλεισμό των Αθηναίων ,ανακαινίσθηκε από τους δεύτερους μετά την ήττα τους κατά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο.
   Άλλα δύο ερείπια κάστρων κοντά σε αυτό και συγκεκριμένα στο βουνό της Φυλής και στην Πέτρα Θοδώρα ,τονίζουν τη σπουδαιότητα φύλαξης του περάσματος.Τη διαδρομή από Θριάσιο προς Σκούρτα φύλαγαν τα κάστρα "Χτήριο" ,"Κορορέμι" και βορειότερα το φρούριο του " Κορινού".
   Το κάστρο του Λιμικού είναι ένα ακόμα σημαντικο φρούριο της Πάρνηθας,το σημαντικότερο όμως φρούριο της Παρνηθας είναι αυτό της Δεκέλειας.Η σπουδαιότητά του λόγω της πλεονεκτικής θέσης του έμελλε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ήττα των Αθηνών λίγο πριν το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου.΄Οπως μαθαίνουμε από τον Θουκυδίδη ,το 413 π.Χ ο βασιλιάς της Σπάρτης οχυρώνει την Δεκέλεια που απέχει από την Αθήνα περίπου 120 στάδια .Ετσι τους στερεί την ύπαιθρο και κατ επέκταση την παραγωγή γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων.Διακόπηκε ,έτσι,η επαφή με την Εύβοια τα προϊόντα της οποίας στο εξής έπρεπε να έρχοντα από την θάλασσα ,με τα αθηναϊκά πλοία να περιπλέουν το Σούνιο.Εντέλει,τα πλοία των Αθηναίων έφτασαν μέχρι τον Ελλήσποντο για την εύρεση τροφίμων.Το αποτέλεσμα ήταν έλλειψη αγαθών και αύξηση τιμών.Επίσης η φρουρά της Αθήνας καταπονήθηκε από την επίπονη φρούρηση των τειχών της πόλης και του Πειραιά.Το ιππικό εξασθένησε από τις συνεχείς επιδρομές ,τα μεταλλεία του Λαυριου θα κλείσουν και οι δούλοι θα προσχωρήσουν στη σπαρτιατική δύναμη.Η Δεκέλεια ,κατ ΄αυτόν τον τρόπο,θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αποδυνάμωση της αθηναϊκής ηγεμονίας και στην ήττα των Αθηναίων.
πηγή:Δημήτρης Σωτηράκης - Πάρνηθα ( από την σειρά Περιηγήσεις)

Το Φρούριο της Φυλής ΑΡΓΥΡΗΣ

Πάρνηθα:Λατρευτικός τόπος στην αρχαιότητα

Κατά την αρχαιότητα, σύμφωνα με ιστορικές πληροφορίες, η Πάρνηθα δεν ήταν απάτητο βουνό. Οι φρουροί που περιπολούσαν, οι κυνηγοί που απολάμβαναν τα θηράματά της, οι λάτρεις του Δία και του Θεού των Δασών (του Πάνα), αλλά και οι "ανθρακείς" των περιοχών Φυλής και Αχαρνών, σίγουρα την είχαν κατακτήσει.
Η oνομασία της έχει συγγενή ρίζα με τον Πάρνωνα και τον Παρνασσό. Για πρώτη φορά εμφανίζεται σε κείμενο του κωμικού Αντιφάνη κατά τον 4° π.Χ. αιώνα, όπου αναφέρεται ως Πάρνης.
Πλήθος ιστορικές μαρτυρίες και αρχαιολογικά ευρήματα οδηγούν σε ασφαλή συμπεράσματα ότι κατοικούνταν και ήταν πολυσύχναστη από τους Μυκηναϊκούς ακόμα χρόνους.
Κατά την αρχαιότητα υπήρχαν αρκετοί δήμοι και οικισμοί γύρω από την Πάρνηθα, όπως της Αιθαλίας, των Μελαινών, της Φυλής, της Κρωπιάς, των Χαστιέων, των Αχαρνών, των Παιονιδών, της Δεκέλειας, των Αφιδνών, της Σφενδάλης κ.α. Πάνω στην Πάρνηθα υπήρχαν και μικροί αγροτικοί οικισμοί, στη Φυλή, στο Μπόρσι, στο Παλιοχώρι Ρουμάνι, στην Κούμπουλα κ.α.
Ο Παυσανίας αναφέρει ότι στην Πάρνηθα (αόριστα) υπήρχε χάλκινο άγαλμα του Παρνήθιου Δία και βωμός του Σημαλέου Δία. Για το άγαλμα του Δία έχουν γίνει πάρα πολλές υποθέσεις, όπως και στην περίπτωση των αγαλμάτων της Αθηνάς στην Πεντέλη και του Δία στον Υμηττό, γιατί δε βρέθηκαν καθόλου ίχνη τους. O βωμός του Σημαλέου Δία πιστεύεται ότι ήταν στο Άρμα, όπου βρέθηκαν και πολλά θραύσματα κεραμιδιών.
Επειδή το Άρμα είναι ορατό από την Ακρόπολη και την Πνύκα, οι ειδικοί ερμηνευτές των θελήσεων του Δία, οι Πυθαϊστές, παρατηρούσαν, επί τρεις ημέρες και νύκτες κάθε μήνα και για ένα τρίμηνο, την κορυφή του για να διακρίνουν χαρακτηριστικά καιρικά σημεία (π.χ. αστραπή) ώστε ν' αρχίσουν το ξεκίνημα της Πυθαίδος, δηλαδή το ξεκίνημα της πομπής για τους Δελφούς.
Στην Πάρνηθα υπήρχε επίσης, κατά τον Παυσανία, και άλλος βωμός του Δία που τον λάτρευαν οι Αθηναίοι άλλοτε σαν όμβριο (γιατί ρύθμιζε τις βροχές) και άλλοτε σαν απήμιο (γιατί απομάκρυνε τα κακά).
Η Πάρνηθα είχε τα περισσότερα αρχαία φρούρια και πύργους απ' όλα τα ελληνικά βουνά.
Η σπουδαιότητα της Πάρνηθας είναι φανερή από τη θέση που κατέχει ως προπύργιο της Αττικής από βόρειες επιθέσεις. Έτσι, μαζί με τα συνεχόμενα βουνά Πατέρας και Κιθαιρώνας, αποτελεί ένα φυσικό τείχος μήκους 60 χιλ., που αρχίζει από τον Ευβοϊκό Κόλπο και καταλήγει στον κόλπο των Μεγάρων.
Κατά τους ιστορικούς χρόνους, αλλά και παλαιότερα, η Πάρνηθα ήταν αρκετά οχυρωμένη με φρούρια και πύργους που μετέδιδαν με φωτεινά σήματα στρατιωτικές πληροφορίες.
Αξιόλογα φρούρια ήταν της Πάνακτου, της Φυλής, του Κατσιμιδίου και της Δεκέλειας, για τα οποία γίνεται λόγος σε ιστορικές αφηγήσεις και γεγονότα. Επίσης ως οχυρωμένες θέσεις και πύργοι εμφανίζονται το Λειψίδριο, και ο πύργος του Λοιμικού
Έτσι, η Πάρνηθα εμφανίζεται ως το πιο οχυρωμένο βουνό της αρχαίας Ελλάδας.
Στη Δεκέλεια ήταν και ο τάφος του αρχαίου τραγικού ποιητή Σοφοκλή, ο οποίος κατάγονταν από εκεί και ζήτησε να τον θάψουν, όπως και έγινε, κοντό στο δρόμο που οδηγούσε από την Αθήνα στη Δεκέλεια. Πάνω στο τάφο του οι Αθηναίοι έστησαν χάλκινο χελιδόνι σε ανάμνηση της γλυκιάς του ποίησης. Τέλος, αρχαίοι οικισμοί εντοπίστηκαν κοντά στην πηγή Ρουμάνι (Βυζαντινός) στη Θέση Μπόρσι, στο Παληοχώρι και στη Θέση Χάνι Κοκίνη. Ακόμα, υπάρχουν ευρήματα αρχαίων υδραγωγείων στα ρέματα Γκούρας και Θοδώρας και λείψανα αρχαίου τείχους μεταξύ των κορφών Κυράς και Κεραμιδίου.

Πηγή:Ν.Νέζη "Τα βουνά της Αττικής"

H Πάρνηθα

 Οι συμμαθήτριές μας Αναστασία και Θεοδώρα Μ, σκαρώσανε κάποιους στίχους για την Πάρνηθα :

Τώρα που η Πάρνηθα έχει πολλά χιόνια

Θα ΄ναι ωραία μια βολτίτσα εκεί πέρα στο χιονιά

Που όλα είναι κάτασπρα  από τα  χιόνια

Και αν και έχει λίγο  κρύο θα περάσουμε καλά

Και κρύο να έχει τι πειράζει

Και πάλι όλα είναι καλά

Στο καταφύγιο του Μπάφι

 θα πάμε

Και θα καθόμαστε όλοι μαζί 

Διπλά στη φωτιά

 να ζεσταθούμε  λιγάκι  και εμείς

γιατί κάνει κρύο

Λιγάκι να ξεκουραστούμε

Και παλι αύριο θα παμε παιδια

Επίσης η Αναστασία εφτιαξε αυτό το κείμενο σε power point που ανακεφαλαιώνει όλα τα σημαντικά σημεία της γεωμορφολογίας της Πάρνηθας.

ΟΙ ΣΠΗΛΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΝΗΘΑΣ αναστασια γ.

Σπήλαιο Πανός

Στην Πάρνηθα υπάρχει  λατρευτικό σπήλαιο, που βρίσκεται σε υψ. 620 μ., στην άγρια χαράδρα - φαράγγι της Γκούρας και στην ανατολική της πλαγιά κοντά στήν τοποθεσία Μεσονύχτι. Το σπήλαιο αυτό, το γνωστό σπήλαιο Πανός ή ’ντρο Πανός, λεγόταν κατά την αρχαιότητα και Νυμφαίο, γιατί λατρεύονταν μαζί με τον Πάνα και οι Νύμφες. Κατά τη συστηματική αρχαιολογική έρευνα που έκανε το 1900 ο καθηγητής Σκιάς βρέθηκαν στο εσωτερικό του, εκτός από θραύσματα προϊστορικών λατρευτικών αγγείων και πάρα πολλά λυχνάρια και πήλινα ειδώλια. Το σπήλαιο έχει, επίσης, την ονομασία Λυχνοσπηλιά, γιατί εκεί βρέθηκαν πολλά λυχνάρια. Έχει δύο θαλάμους με συνολικό μήκος 80 περίπου μέτρα και ύψος 4-10 μ.
Στο σπήλαιο του Πανός διαδραματίζεται και η κωμωδία «Δύσκολος» του εξοχότερου ποιητή της νέας αττικής κωμωδίας Μένανδρου .
Απέναντι από το σπήλαιο Πανός, υπάρχουν 2 ακόμα σπήλαια, σύμφωνα με το βιβλίο του σπηλαιολόγου Νίκου Λελούδα (Εξερευνώντας την υπόγεια Ελλάδα: Τα σπήλαια - Μύθοι και πραγματικότητα),
Εκτός από την άσκηση σπηλαιολατρείας που εμφανίστηκε στην αρχαιότητα (Σπήλαιο Πάνα), μια εντοιχισμένη πλάκα στο μοναστήρι Κλειστών αναφέρεται σε άγνωστη αγωνιστική γιορτή.
( Πηγή:"Βουνά της Αττικής"- Νίκος Νέζης)

Οι φωτογραφίες προέρχονται από ένα πολύ αξιόλογο blog φυσιολατρών εκεί θα δείτε ακόμα περισσότερες  http://fysiolatres.blogspot.com/2010/05/blog-post_10.html

Η λίμνη Κιθάρα

Η λίμνη Κιθάρα ή λίμνη Μπελέτσι είναι μία μικρή λίμνη που βρίσκεται σε υψόμετρο 600 μέτρων περίπου στις ανατολικές πλαγιές τις Πάρνηθας, στην περιοχή Ιπποκράτειος Πολιτεία της κοινότητας Αφιδνών, νοτιοδυτικά της κορυφής Μπελέτσι. Πρόκειται για τεχνητή λίμνη η οποία δημιουργήθηκε πριν τριάντα περίπου χρόνια, όταν η διάνοιξη ενός δασικού δρόμου για τη σύνδεση του Αγ. Μερκουρίου με τις Αφίδνες (Κιούρκα) έφραξε την διέλευση των νερών που ανάβλυζαν από τις πηγές τις Κιθάρας, με αποτέλεσμα το σχηματισμό της λίμνης. Η λίμνη έχει μέγιστη διάμετρο 150 μέτρα περίπου και μέγιστο βάθος 4 μέτρα.                    Σήμερα αποτελεί σημαντικό υδροβιότοπο της περιοχής καθώς συναντώνται αποδημητικά πουλιά και ψάρια, κυρίως κυπρίνοι. Η λίμνη τα τελευταία χρόνια σταδιακά περικυκλώνεται από σπίτια καθώς γύρω της επεκτείνεται ο οικισμός της Αγίας Τριάδας, καταστρέφοντας το πυκνό πευκοδάσος της γύρω περιοχής.

Τις πληροφορίες τις έφερε η Σταυρούλα Α. ( πηγή Βικιπαίδεια)

Φεβρουάριος

Τον μήνα Φεβρουάριο θα ασχοληθούμε στο μεγαλύτερο μέρος του με την μορφολογία του βουνού της Πάρνηθας ( γεωμορφολογία ,σχήματα ,μέγεθος,ρεματιές ,ποτάμια ,έδαφος ,διάβρωση,σπήλαια ) .
Επίσης με τις διακυμάνσεις της ζωής στις τρεις ζώνες του και στις τέσσερις εποχές.

ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ

H Πάρνηθα διαθέτει συνολικά 16 κορυφές που υπερβαίνουν τα 1.000 μέτρα και 43 τα 700. Η ψηλότερη κορυφή της ονομάζεται Καραμπόλα με υψόμετρο 1413m. Άλλες κορυφές είναι το Όρνιο (1350 μ.), το Αβγό (1201 μ.), η Κυρά (1160 μ.), το Πλατοβούνι (1163 μ.), ο Αέρας (1126 μ.), το Μαυροβούνι (1091 μ.), το Ξεροβούνι (1121 μ.) και το Φλαμπούρι (1158 μ.).

Διαθέτει φαράγγια με σπουδαιότερο εκείνο του Κελάδωνα στη δυτική Πάρνηθα μήκους 2,5 χλμ και χαράδρες, όπως της Χούνης στην είσοδο του Εθνικού Δρυμού και πολλά ρέματα. Τα πετρώματα της Πάρνηθας είναι ιζηματογενή που σχηματίστηκαν στην παλαιοζωική, μεσοζωική και καινοζωική εποχή. Η κυριαρχία του ασβεστόλιθου που είναι υδατοδιαπερατός σε συνδυασμό με το έντονο ανάγλυφο του βουνού είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία πολλών σπηλαίων με σπουδαιότερο εκείνο του Πανός στο φαράγγι του Κελάδωνα, καθώς και βάραθρα όπως του Κεραμιδιού, του Ταμιλθιού, της Γκούρας στη δυτική Πάρνηθα, της Δεκέλειας στην ανατολική Πάρνηθα κ.ά. 

Η Πάρνηθα διαθέτει επίσης πολλές πηγές, με κυριότερες τις πηγές της Kιθάρας (οι οποίες σχηματίζουν την λίμνη Κιθάρα) στην Ανατολική Πάρνηθα και της Γκούρας στη Δυτική Πάρνηθα. Από άποψη κλιματολογικών συνθηκών η Πάρνηθα διαφέρει από τα υπόλοιπα βουνά της Αττικής: έχει 700mm. ετήσιο ύψος βροχής, 110 βροχερές ημέρες, 22 ημέρες χιονόπτωσης, με τον παγετό και την ομίχλη να αποτελούν συχνότατα φαινόμενα. Το κλίμα της θεωρείται εξαιρετικά υγιεινό και γι' αυτό λειτουργούσε εκεί από το 1914 Σανατόριο, στο κτίριο του σημερινού «Ξενία"

Πηγή αυτής της όμορφης φωτογραφίας είναι το blog http://aqua-aquamarine.blogspot.com/2009/03/post-blog-gallery.html

πηγή: Βικιπαίδεια

Λύκε ,λύκε είσαι εδώ ;

Στην Πάρνηθα, από τα διαθέσιμα ιστορικά στοιχεία και από προηγούμενες έρευνες προκύπτει ότι τόσο στο απώτερο, όσο και στο πρόσφατο παρελθόν υπήρχαν τα περισσότερα από τα μεγάλα θηλαστικά της χώρας, όπως η καφετιά αρκούδα (Ursus arctus, υπήρχε μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα), ο γκρίζος λύκος (Canis lupus, χάθηκε γύρω στα 1940-50), ο λύγκας (Lynx lynx, υπήρχε ως και τον περασμένο αιώνα, αλλά σήμερα έχει χαθεί από όλη την Ελλάδα). Υπήρχαν επίσης ο αγριόγατος (Felix sylvestris) και τα μεγάλα φυτοφάγα όπως το αγριογούρουνο (Sus scrofa) και το ζαρκάδι (Capreolus capreolus), τα οποία εξαφανίστηκαν από την Αττική στις αρχές του 20ου αιώνα.

Σήμερα τα είδη αυτά δεν υπάρχουν στην Πάρνηθα, γιατί με τις έντονες ανθρωπογενείς επεμβάσεις αναγκάστηκαν να μετακινηθούν πολύ βορειότερα (Πίνδος, Β. Ελλάδα). Παρά την εξαφάνιση όμως των ειδών αυτών από την περιοχή, η Πάρνηθα με την σημαντική έκτασή της, την πλούσια χλωρίδα της, τα υψηλά δάση της, το πολυποίκιλο ανάγλυφό της και την υψηλή προστασία που απολαμβάνει ως Εθνικός Δρυμός, Καταφύγιο Θηραμάτων, Ειδική Περιοχή Προστασίας για τα Πουλιά (SPA) και περιοχή του Δικτύου «ΦΥΣΗ 2000», προσφέρει πολύ καλές συνθήκες για την ανάπτυξη της άγριας πανίδας.
(Πηγή :http://www.parnitha-np.gr/index_panida.htm )
Η συμμαθήτριά μας η Σταυρούλα ετοίμασε μια εξαιρετική παρουσίαση  για τον Λύγκα

Λύγκας

και ο συμμαθητής μας ο Αργύρης έφερε μια εργασία για την αρκούδα

Η αρκούδα

Μη σε μπερδεύει το λούτρινο αρκουδάκι που είχες μικρός : η αρκούδα είναι ζώο απρόβλεπτο και τα ρωμαλέα πόδια της με τα δυνατά νύχια την κάνουν
επικίνδυνο εχθρό. Τον περισσότερο καιρό τρώει σχεδόν
αποκλειστικά φυτά , μανιτάρια, και έντομα. Φυσικά τρελαίνεται για το μέλι και, πού και πού , δε λέει όχι στα ψάρια . Καθώς πλησιάζει ο χειμώνας , ετοιμάζει μια άνετη φωλιά για τη χειμερία νάρκη της . Από τα πρώτα
χρόνια και ολόκληρο το χειμώνα κοιμάται βαθιά και όλες οι λειτουργίες στον οργανισμό της επιβραδύνονται , ακόμα και οι χτύποι της καρδιάς ή η αναπνοή της . Αυτό , όμως , δεν την εμποδίζει να αντιλαμβάνεται πιθανούς κινδύνους . Επιπλέον , κατά τη διάρκεια της χειμερίας νάρκης , η θηλυκιά γεννά μέσα στη φωλιά 1 έως 3 μικρά, που δε ζυγίζουν περισσότερο από μία φράπα . Η αρκούδα είναι πολύ προσεκτική και αυστηρή μητέρα δε διστάζει να χτυπήσει στα οπίσθια τα αρκουδάκια της αν απομακρυνθούν πολύ από αυτήν.
Στην πατρίδα μας συναντάμε την καστανή αρκούδα. Παλιότερα ζούσε σε όλη σχεδόν την ηπειρωτική χώρα
αλλά σήμερα θα τη δούμε μόνο στα όρη της Πίνδου και της Ροδόπης .

(πηγή παρέα με τα ζώα – εκδόσεις σαββάλα)

Ορνιθοπανίδα της Πάρνηθας

Η ορνιθοπανίδα της περιοχής περιλαμβάνει 132 από τα συνολικά 407 είδη πουλιών, λ.χ. χρυσαετοί, γεράκια, πετροπέρδικες, μπούφοι, τσαλαπετεινοί, δρυοκολάπτες, κορυδαλλοί. Ανάμεσά τους το ξεφτέρι,ο γκιώνης ,το σαϊνι ,η καρδερίνα και ο τσαλαπετεινός .

Μεγάλοι είναι και οι πληθυσμοί της πέρδικας ,που περπατά καμαρωτή στους θαμνότοπους ,ενώ πολύ σπάνιες είναι οι εμφανίσεις του χρυσαετού ,του φιδαετού και του όρνιου στα απόκρημνα βράχια και τις χαράδρες της Πάρνηθας.(πηγή wwf)

Οι όμορφες εικονογραφήσεις των πουλιών με τις πληροφορίες τους προέρχονται από το βιβλιαράκι "Το πρώτο μου βιβλίο για τα πουλιά " έκδοση της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. (2005)

Επίσης ο συμμαθητής μας ο Αργύρης έφερε πρόσθετες πληροφορίες για το γεράκι:

Το Γεράκι  είναι αρπαχτικό ημερόβιο πουλί της οικογένειας των ιερακιδών. Με την γενική ονομασία Γεράκι εννοείται οποιοδήποτε από τα είδη του αρπακτικού ημερόβιου πτηνού του γένους Falcο. Η λέξη προέρχεται από τη Λατινική falco, σχετική με την επίσης Λατινική falx (<<δρεπάνι>>), εξαιτίας του σχήματος των φτερών αυτού του πτηνού.
Τα ενήλικα γεράκια διαθέτουν λεπτά δρεπανοειδή φτερά, που τα βοηθούν να πετούν με υψηλή ταχύτητα και να αλλάζουν γοργά ταχύτητα. Τα νεότερα γεράκια, στα πρώτα χρόνια της πτήσης τους, έχουν μακρύτερο φτέρωμα, για να εξυπηρετούνται γενικότερες ανάγκες πτήσης ενός αρπακτικού. Με αυτόν τον εξοπλισμό μαθαίνουν τις βασικές δεξιότητες της πτήσης για να γίνουν αποτελεσματικοί και εξαίρετοι κυνηγοί στη φάση της ενηλικίωσης

Με το λατινικό του όνομα φέρεται ιδιαίτερος τύπος μαχητικών αεροσκαφών (falcon), καθώς και πολλά πολεμικά πλοία διαφόρων χωρών μεταξύ των οποίων και της Ελλάδας. Με την ονομασία "γερακονήσι" αποδίδεται στην ελληνική γλώσσα η βραχονησίδα Φαλκονέρα. Επίσης το όνομα Falcon είναι ένα από τα προσφιλή ονόματα και ναυπηγικός τύπος ταχυπλόων θαλαμηγών.

(πηγή: Βικιπαίδεια)

Άλλα θηλαστικά στην Πάρνηθα

 Αλεπού
Η αλεπού εξωτερικά μοιάζει λίγο με τον σκύλο, αλλά η ουρά της είναι πολύ πιο φουντωτή και το τρίχωμά της πιο πυκνό, ενώ και το ρύγχος της πιο μακρόστενο. Το μεγαλύτερο είδος είναι η κόκκινη αλεπού, η οποία φτάνει σε μήκος έως και τα 90 εκατοστά και ζυγίζει 7 - 10 κιλά. Το εντυπωσιακό είναι ότι η ουρά της φτάνει σε μήκος έως και τα 60 εκατοστά, δηλαδή είναι αρκετά μεγάλη συγκριτικά με το σώμα της. Στα περισσότερα είδη, τα πόδια της είναι κοντά και λεπτά και έτσι η ουρά της χρησιμεύει και σαν μέσο ισορροπίας.

Οι πληθυσμοί της αλεπούς  στην Πάρνηθα παρουσιάζουν συνεχώς αυξητικές τάσεις. Ειδικά μετά την ίδρυση του δρυμού και την απαγόρευση του κυνηγιού, οι πληθυσμοί της αλεπούς ανεβαίνουν συνεχώς. Επίσης με την άφθονη τροφή που έχει στη διάθεσή της από τις δεκάδες ταβέρνες που λειτουργούν στα όρια του δρυμού και από τα σκουπίδια που αφήνουν οι επισκέπτες στην Πάρνηθα, καθώς και από το γεγονός ότι η αλεπού στην Πάρνηθα δεν έχει φυσικούς εχθρούς. H συμμαθήτριά μας η Αναστασία Γ. δημιούργησε μια ακόμα όμορφη παρουσίαση με power point για την αλεπού.

anastasia G. alepou

Κρι - κρι
 Ο κρητικός αίγαγρος έχει εισαχθεί στην Πάρνηθα από το 1961.Ζει και αναπαράγεται φυσιολογικά στο βουνό και θεωρείται ότι έχει δημιουργήσει υγιείς πληθυσμούς στον εθνικό Δρυμό.

 

κρι - κρι στην Πάρνηθα

Πηγή : http://www.parnitha-np.gr/thilastika_new.htm

Ασβός
 Οι ασβοί είναι ζώα με μικρό μέγεθος που η γούνα τους είναι κυρίως μαύρη με άσπρη, είναι μικρά και δεν ξεπερνούν τα τριάντα εκατοστά. Σαν όπλο τους έχουν την αποβολή εκκρίσεων με άσχημη μυρωδιά που απομακρύνει τον εχθρό τους. Γεννιέται στις αρχές τις άνοιξης και σε έξι μήνες από τη γέννησή του, ζει πλέον μόνος του. Η φωλιά του ασβού αποτελείται από άχυρο. Μένει μέσα σε αυτή κατά όλη τη διάρκεια της μέρας, σαν νυχτόβιο ζώο που είναι, ενώ σε όλη του τη ζωή έχει ένα μόνο σύντροφο, με τον οποίο ζούνε μαζί στην ίδια φωλιά.

Πηγή: (περιοδικό Ερευνητές τεύχος 112 )

Ο συμμαθητής μας ο Στράτος έφερε μια όμορφη παρουσίαση για τον σκίουρο:

Το χρώμα του σκίουρου διαφέρει . Το πιο γνωστό χαρακτηριστικό του σκίουρου είναι η μακριά φουντωτή ουρά, που σε μερικά είδη έχει μήκος περίπου ίδιο του κορμιού του. Τα πισινά του πόδια είναι σχετικά μεγάλα και το ζωάκι μπορεί άνετα να κάθεται πάνω τους με τα μικρά μπροστινά να κρατάνε καρπό ή άλλο αντικείμενο. Τα μπροστινά όσο και τα πισινά πόδια εξοπλίζονται με μικρά αλλά δυνατά νύχια κατάλληλα για σκάψιμο στο έδαφος και σκαρφάλωμα σε δέντρα.
 Το χρώμα διαφέρει ανάλογα με το είδος, με τα πιο συνηθισμένα χρώματα το μαύρο, το κόκκινο, το γκρίζο και το καφέ στην πλάτη και το λευκό στην κοιλιά. Οι σκίουροι έχουν διπλό τρίχωμα, το εσωτερικό είναι πυκνό κι απαλό στην αφή, ενώ το εξωτερικό αποτελείται από μακριές σκληρές τρίχες.
Ο σκίουρος έχει αμυγδαλωτά σκούρα προεξέχοντα μάτια, σχετικά μεγάλα για το μέγεθος του κεφαλιού του, με αρκετή απόσταση μεταξύ τους. Τα τριγωνικά του αυτιά είναι στητά και σε μερικά είδη έχουν τούφες στην κορυφή τους. Το ρύγχος του είναι μικρό και λήγει σε στρογγυλή μύτη.
Οι μεγαλύτεροι σκίουροι, οι μαρμότες, φτάνουν μέχρι 8 κιλά, ενώ οι μικρότεροι, που βρίσκονται στη δυτική Αφρική, έχουν βάρος μόλις 15 γραμμάρια.
Το μέγεθός του σκίουρου ποικίλλει από το μέγεθος του ποντικού έως το μέγεθος της γάτας. Έχουν λεπτό σώμα, μακριά φουντωτή ουρά και το τρίχωμά του είναι πυκνό και γυαλιστερό. Τρέφονται με καρπούς, σπόρους, τρυφερά βλαστάρια και φύλλα. Ιδιαίτερα αγαπούν τα αυγά και τα μικρά των πτηνών. Αποθηκεύουν τους καρπούς και τους σπόρους μέσα στις τρύπες των δένδρων για να τους τρώνε το χειμώνα.
Γεννούν δύο φορές το χρόνο από 3 - 7 μικρά κάθε φορά. Οι σκίουροι εξημερώνονται σχετικά εύκολα. Ο σκίουρος που ζει στην πατρίδα μας, κυρίως στα δάση της Μακεδονίας και της Θράκης,  έχει χρώμα βαθύ κόκκινο στη ράχη και άσπρο στην κοιλιά, ενώ το μέγεθός του δεν ξεπερνά τα 50 εκατοστά.

   

Το κόκκινο ελάφι της Πάρνηθας

Κόκκινο Ελάφι (Cervus elaphus)
Κάποτε ζούσε σε ολόκληρη σχεδόν την ηπειρωτική Ελλάδα. Μέσα σε λίγες δεκαετίες οι πληθυσμοί του συρρικνώθηκαν σε τέτοιο βαθμό ώστε το είδος βρέθηκε στην κατηγορία των «Κινδυνεύοντων» ζώων της χώρας (Το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Σπονδυλόζωων της Ελλάδας, 1992).

Στα τέλη του 20ου αιώνα τα ελάφια περιορίστηκαν στην χερσόνησο της Σιθωνίας, στην ορεινή περιοχή της Ροδόπης και στην Πάρνηθα. Μικροί αριθμοί φυλάσσονταν επίσης σε λίγα εκτροφεία. Σήμερα ο πληθυσμός της Σιθωνίας εξαφανίστηκε. Ο προστατευμένος πληθυσμός της Πάρνηθας φαίνεται πλέον ότι είναι ο πιο ακμαίος της χώρας. Είναι βέβαιο ότι στο βουνό υπήρχαν ελάφια κατά τους ιστορικούς χρόνους έως και τις αρχές του 20ου αιώνα όταν άρχισαν να γίνονται κάποιες εισαγωγές ελαφιών από άλλες χώρες.

(Πηγή:WWF, επίσης στο ίδιο σύνδεσμο μπορούμε να ακούσουμε  ήχους ελαφιών  : http://www.wwf.gr/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=138&Itemid=67

το κόκκινο ελάφι της Πάρνηθας.

Ο συμμαθητής μας Ανάργυρος Α. ,έφερε επιπλέον πληροφορίες  για τα ελάφια:

Τα ελάφια 

(Οι πρωταθλητές του δάσους)

   Τα ελάφια ,τα ονομάζουμε έτσι χάρη στα λεπτά και ευλύγιστα πόδια τους .Συνήθως μας ξεγελούν τα πόδια τους ,αλλά μπορούν να τρέξουν μέχρι και 60 χιλιόμετρα την ώρα και να πηδήξουν οκτώ μέτρα ψηλά.Με την γρηγοράδα τους αλλά και με την εξαιρετική ακοή τους καταφέρνουν να ξεφεύγουν από τους κυνηγούς τους .(λύκοι  ,αλεπούδες κ.λ.π)

   Συνήθως τα αρσενικά είναι πιο μεγαλόσωμα από τα θηλυκά .Επίσης χαρακτηρίζονται από τα μεγαλοπρεπή κέρατά τους και σχηματίζουν ξεχωριστές αγέλες από αυτές των θηλυκών .Το τρίχωμά τους είναι κοντό και λεπτό και το χρώμα τους είναι γκριζωπό το φθινόπωρο και κόκκινο - καφετί το καλοκαίρι.

 το Κόκκινο ελάφι  (Cervus elaphus) είναι το μεγαλύτερο θηλαστικό της Πάρνηθας , για το οποίο υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 400 άτομα. Tα πανέμορφα αυτά θηλαστικά απαντώνται σε όλη την έκταση του Δρυμού. Τον χειμώνα κατεβαίνουν στα χαμηλά για αναζήτηση τροφής. Το φθινόπωρο, που είναι η περίοδος αναπαραγωγής τους συγκεντρώνονται στα λιβάδια και είναι συχνό το θέαμα δύο αρσενικών που παλεύουν με τα κέρατά τους για την εύνοια ενός θηλυκού. Το θηλυκό ελάφι δεν έχει κέρατα και την άνοιξη γεννάει συνήθως ένα μικρό. Και ξέρετε πιο είναι το πιο περίεργο από όλα; Τα κέρατα στα αρσενικά ελάφια πέφτουν και κάθε χρόνο φυτρώνουν νέα.

(πηγή :kidspaideia)

Την όμορφη φωτογραφία με το ελάφι και από πίσω να φαίνεται το Λεκανοπέδιο της Αθήνας μας την έφερε η συμμαθήτριά μας η Ευαγγελία.